KATIKA
shughuli ambazo watu wengi huona ni rahisi kuendesha na kutoa maamuzi bila
utafiti ni soka na muziki. Ukisikiliza mazungumzo baada ya mechi za soka ndipo
utakaposikia watu wanavyotoa ushauri au kukosoa wachezaji, kocha refa, chama
cha mpira wa miguu, hakika ingewezekana watu hawa wakapata mamlaka, maamuzi
yangekuwa ya ajabu sana.
Hali
kadhalika kwenye muziki. Kwa mfano ukiuliza, kwanini muziki
wa bendi hauna umaarufu kama zamani? Hakika ukipita kila mtaa utapata majibu, wengine
watakwambia kosa la vyombo vya utangazaji , wengine watakwambia wanamuziki
wenyewe , wengine watakwambia serikali, na pia utapewa maelekezo mbalimbali ya
nini kifanyike. Bahati nzuri majibu haya ya mtaani hayana madhara kwani huishia
hapo hapo. Lakini bahati mbaya huja pale ambapo viongozi wenye mamlaka nao hugeuka
wataalamu wa muziki na wao kutoa maamuzi kadri ya mtizamo wao, lakini maamuzi
yao huwa amri, na amri inapotolewa bila utafiti wa kutosha madhara yake
yanaweza kuendelea miaka mingi baadae. Ninaloweza kusema kwa uhakika, ni kuwa
muziki wa Tanzania leo ungekuwa katika nafasi ya juu zaidi duniani kama
isingekuwa maamuzi ambayo yalitolewa bila utafiti miaka ya nyuma. Labda nitoe
mifano kadhaa. Mpaka miaka ya 70, wanamuziki wa Tanzania walikuwa wakienda
sambamba na wanamuziki wa nchi nyingine nyingi Afrika, licha ya kutokuwa na
miundo mbinu muhimu katika maendeleo ya muziki kama vile kutokuwa na kampuni za
kurekodi na kutengeneza santuri. Lakini kimuziki, wanamuziki wa kipindi hiki walikuwa
bega kwa bega na wenzao ambao walikuwa na miundo mbinu stahiki. Tanzania tulikuwa
na bendi ambazo zilikuwa zinapiga
muziki wa rumba, nyimbo nyingi za wakati huo mpaka leo bado zinasifika na
kupendwa katika anga za muziki. Pia tulikuwa na wanamuziki vijana ambao wengi wao walikuwa mashuleni,
hawa wakiwa na mtizamo mpana zaidi wa kutambulika duniani, wanamuziki hawa kama
ilivyokuwa sehemu nyingi Afrika walianza kupiga muziki uliojulikana kama Afro
Rock, muziki ambao ulichanganya mahadhi ya muziki asili wa Kitanzania na mapigo
ya kizungu, wakifuatia nyayo za kundi la Osibisa, na wanamuziki kama Ransome
Fela Kuti. Kukawa na makundi kama Afro 70, Trippers, Sun Burst, The Jets na
kadhalika kwa kuyataja machache, makundi ambayo yalianza kuingiza muziki wa
Tanzania kwenye soko kubwa zaidi la Kimataifa, kwa mfano wimbo wa Weekend wa
Afro70 uliingia kwenye Top Ten Nigeria miaka hiyo, wakati huo muziki wa Nigeria
haukuwa na umaarufu wowote nchini kwetu.
Kwa kuwa vijana hawa wengi walikuwa bado shuleni, na kufuatana na
maadili ya wakati ule, wanafunzi hawakuruhusiwa kushiriki madansa ya usiku, hivyo basi kulikuweko na
utamaduni wa madansa ya mchana yaliyoitwa Bugi. Hapo vijana walikusanyika
kupiga muziki wao kila mwisho wa wiki, shughuli zikianza saa nane mchana na
kuisha saa kumi na mbili jioni. Lakini siku moja kiongozi mmoja akatokea na
kupiga marufuku Bugi, hivyo kuwaondoa wanamuziki vijana wengi kwenye muziki kwani
wasingeruhusiwa kushiriki madansi ya usiku. Wakati vijana hao wanaacha muziki, vijana wengine Afrika
waliendelea mbele. Hata majirani zetu Kenya na Zambia wakawa na wanamuziki
wengi walioweza kuingia katika soko la Kimataifa, wanamuziki wetu walikosa
fursa hiyo. Pengo hili linaendelea kuwepo mpaka leo. Kuziba pengo hilo
kunahitaji kutafiti tulipojikwaa na kuangalia tunafanya nini kurekebisha hali
iliyopo. Swala la kupiga marufuku kazi za muziki si jambo geni katika historia
ya muziki, kulikuwa na maamuzi kadhaa ya kisiasa pia ambayo pia hayakuwa na
utafiti hivyo kudhoofisha maendeleo ya muziki Tanzania. Kwa mfano kulishawahi
kutolewa amri ya kupiga marufuku wacheza show, wakati huo karibu bendi zote
kubwa za muziki wa rumba kote Afrika Mashariki na Kati zilihakikisha kuwa
zinakuwa na kundi la wacheza show, na waimbaji maarufu kama Mbilia Bel na
Tshala Mwana wote awali walikuwa ni wacheza show. Kwa kipindi kirefu kulikuweko
na sinto fahamu ya wacheza show na ikalazimika taaluma hiyo irudi kinyemela
kwani makundi yote ya muziki kutoka nje yalipokuja nchini yalisindikizana na
wacheza show. Nyimbo kadhaa ziliwahi kupigwa marufuku na hatimae kuja kuonekana
ni za muhimu katika jamii, ukiwemo wimbo maarufu wa Super Matimila, Mambo kwa
Soksi, ambao ulipigwa marufuku na baade kuonekana ni wimbo muhimu kuhamasisha
watu kutumia kinga katika zama hizi za balaa la Ukimwi. Upigaji marufuku wa
tungo unakwaza watunzi na kuishia kutunga nyimbo nyepesi ambazo zina uhakika wa
kutokupigwa marufuku. Katika miaka ya karibuni kumewahi kufanyika maamuzi
kadhaa yasiyokuwa na utafiti kwa mfano, serikali iliwahi kununua mashine iliyoitwa Mastering Mixer
kwa gharama ya shilingi milioni 50, kwa maelezo kuwa ndio itakayowezesha
kumaliza wizi wa kazi za muziki. Sio siri wizi uko palepale. Hayo yalikuwa
maamuzi bila utafiti, ni vizuri kujua hiyo ‘mixer’ iko wapi ili kutathmini ni matokeo ya uamuzi huu
uliogharimiwa na serikali. Uamuzi mwingine ulikuwa ni ule wa kutunga sheria ya kuweka
stempu za TRA kwenye kazi za sanaa, kwa maelezo kuwa utamaliza wizi wa kazi za
muziki na filamu. Si mara moja taarifa imatolewa kuwa serikali ilitoa milioni
20 kwa mtafiti toka ‘Chuo Kikuu’ kuhakiki kuwa njia hiyo ndio itamaliza wizi wa
kazi za sanaa, hakuna ‘mtafiti’ anayejitokeza kuwa alipokea fedha na kufanya
utafiti huo, wala hakuna nakala ya utafiti huo, ni aina nyingine ya maamuzi
bila utafiti na matokeo yake wizi wa kazi za sanaa umeenea kila kona nchini na
mauzo halali ya kazi za muziki yamepotea. Ushauri tu kwa viongozi kuwa muziki
si shughuli ya kubahatisha ina misingi yake, ni muhimu kwa manufaa ya Taifa, umefika
wakati wa kufanya utafiti kwanza kabla ya kutoa maamuzi.
No comments:
Post a Comment